Δυσκολίες σίτισης βρέφους και αναπτυξιακές δυσκολίες.

Επιμέλεια:  Τάσος Μώκας, Εκπαιδευτικός, Λογοθεραπευτής s.i.   Επιστημονικός υπεύθυνος Κιβωτού Εξέλιξης

Πολλές φορές συναντάμε παιδιά που έρχονται κυρίως σε λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές ή παιδιατρικούς φυσικοθεραπευτές  στην ηλικία του 1 ½  με 3 με  δυσκολίες σίτισης.  Παρόλο που πολλά από τα παιδιά αυτά έχουν δυσκολίες σίτισης από τις πρώτες ημέρες της ζωής τους, καταλήγουν σε θεραπευτές καθυστερημένα λόγω ανεπαρκούς ενημέρωσης τόσο των ειδικών όσο και του κοινού. Οι δυσκολίες σίτισης που έχουν προκύψει σε αυτά τα παιδιά δημιουργούν περαιτέρω δυσκολίες ανάπτυξης, ομιλίας και προσοχής. Μέσα από την λήψη ενός καλού ιστορικού από τον κλινικό αντιλαμβανόμαστε από πόσο νωρίς έχουν προκύψει δυσκολίες σε αυτά τα παιδιά. Το ιστορικό μας επιβεβαιώνει  ότι αυτά σαν βρέφη παρουσίαζαν δυσκολίες στα παρακάτω.

• Δυσκολία στα να αρχίσουν και να διατηρήσουν ένα μοτίβο θηλασμού.

• Οι θηλαστικές κινήσεις είχαν αδύναμο χαρακτήρα.

• Είχε μεγάλη διάρκεια ο θηλασμός τους.

• Η δύναμη η οποία τραβούσε το παιδί το γάλα στην στοματική κοιλότητα δεν ήταν επαρκής.

Ένα από τα πράγματα που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας γι΄αυτά τα παιδιά είναι ότι μπορεί να είχαν επίσης υποτονική εικόνα. Δηλαδή:

• Το μοτίβο θηλασμού δεν ήταν αποτελεσματικό.

• Υπερέκτειναν τον τράχηλο της κεφαλής, δηλαδή έκαναν το κεφάλι πολύ προς τα πίσω ( αυτό μπορεί να προκύπτει ακόμη).

• Είχαν περιορισμένες κινήσεις στην γλώσσα, την γνάθο και τα χείλη.

• Έδειχναν ότι πνίγνονται.

Αυτά τα παιδιά γιατί αποκτούν αυτές τις δυσκολίες όμως; Σημαντικό κομμάτι είναι η εγκυμοσύνη. Μαμάδες δυσκολεμένες κατά την εγκυμοσύνη (συσπάσεις, ρήξη πλακούντα, πολύωρος  τοκετός) είναι πολύ πιθανό να φέρουν και δυσκολίες σε αυτά τα παιδιά. Παιδιά που ανήκουν σε αυτό το φάσμα των δυσκολιών  μπορεί να είναι τα πρόωρα (ανάλογα και με την εβδομάδα γέννησης), αυτά  που οι μαμάδες έκαναν καταχρήσεις κατά την εγκυμοσύνη (ιδιαίτερα 3 με 6 μήνα), το υψηλό σάκχαρο της μαμάς  ή το κακό APGAR skor γέννησης. Οι εξειδικευμένοι επιστήμονες θα συνεργαστούν και θα βγάλουν ένα σωστό πόρισμα από την δική τους οπτική και έτσι θα υπάρχει και η σωστή αντιμετώπιση πιθανόν δυσκολιών των παιδιών.

Ένα παιδί με δυσκολίες που αναφέραμε παραπάνω είναι πού πιθανό να έχει δυσκολίες στην προσοχή, την ομιλία, την εγρήγορηση, στην αισθητηριακή απόδοση, στην στάση σώματος και την αναπνοή.

Σημαντικό είναι η ενημέρωση του κοινού και των ειδικών γιατί η πρώιμη πρόληψη είναι υπεράνω όλων.