24/11/2015

10 πράγματα που πρέπει να ξέρετε για τη σίτιση και τη Θεραπεία της

Άρθρα & Δημοσιεύσεις, Εργοθεραπεία, Λογοθεραπεία

Επιμέλεια: Τάσος Μώκας, Εκπαιδευτικός, Λογοθεραπευτής s.i.

Επιστημονικός υπεύθυνος Κιβωτού Εξέλιξης

«Ποτέ δεν φαντάστηκα το παιδί μου θα έχει πρόβλημα στο να τρώει.” Αυτό είναι μια συχνή έκφραση και από τα πρώτα σχόλια από τους γονείς που έρχονται σε εμένα όταν ρωτούν σχετικά για την θεραπεία της σίτισης. Ως λογοθεραπευτής, έχω τη χαρά του να είμαι “προπονητής των τροφίμων» για τα παιδιά και τις οικογένειές τους, καθώς προχωρούμε μέσα από την αναπτυξιακή διαδικασία της μάθησης να τρώμε μια ποικιλία τροφών.

Είτε εργάζομαι με παιδιά με ειδικές ανάγκες, όπως οι Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ), το σύνδρομο Down ή Αισθητηριακές Διαταραχές Επεξεργασίας, ή με ένα παιδί που έχει επιλεκτική σίτιση, ο απώτερος στόχος της θεραπείας σίτισης είναι να καθιερώσει τακτικές, τεχνικές και θρεπτικά γεύματα, ώστε η οικογένεια να είναι πιο χαρούμενη και λιγότερο δυσλειτουργική.

Εδώ είναι 10 πράγματα ήθελα να γνωρίζεται πριν την έναρξη της θεραπείας για την διατροφή:

1. Ξεκινάμε με μια αξιολόγηση.

Συνήθως διεξάγεται από έναν λογοθεραπευτή ή εργοθεραπευτή που ειδικεύεται σε δυσκολίες σίτισης ή κατάποσης σε παιδιά.

2. Ποιο είναι το πρώτο μέρος για να ξεκινήσετε.

Συζητήστε με τον παιδίατρο σας σχετικά με τις ανησυχίες σας. Αν αισθάνεται ότι το παιδί είναι περισσότερο από ό, τι το τυπικό “επιλεκτικό» ή σας προκαλεί άγχος με οποιονδήποτε τρόπο, αναζητήστε περισσότερη βοήθεια. Αν δεν πάρετε μια απάντηση που να αισθάνεται άνετα, πάρετε μια δεύτερη γνώμη ή ακόμη και ένα τρίτη.

3. Που να βρείτε βοήθεια.

Σε έμπειρους θεραπευτές να αξιολογήσουν το παιδί σας για τα θέματα σίτισης.

4. Αξιολόγηση και θεραπεία

Σύμφωνα με την εμπειρία μου, σπάνια συναντώ ένα παιδί που αντιμετώπιζε δυσκολίες μόνο σε ένα τομέα. Για παράδειγμα, τα παιδιά με χρόνιες παλινδρομήσεις δυσκολεύονται στο να μάθουν να τρώνε, γιατί πονάνε. Μπορούμε να βάλουμε το παιδί σε φαρμακευτική αγωγή για να σταματήσει τον πόνο, αλλά η μαθημένη συμπεριφορά (και πιθανώς και μια αισθητηριακή δυσλειτουργία) να είναι ακόμα εκεί, και πρέπει να αντιμετωπιστεί.

5. Η οικογενειακή δυναμική είναι μέρος της θεραπείας της σίτισης.

Η Σίτιση του παιδιού σας είναι και συναισθηματική: Είναι η ανατροφή, η συγκόλληση, η αγάπη και η ευθύνη σας, σαν γονέας. Η σίτιση είναι δύσκολη, είναι αγχωτική και επηρεάζει όλη την οικογένεια σε καθημερινή βάση.

6. Χρειάζεται χρόνος.

Κατ ‘αρχάς, το φαγητό είναι μια εξελικτική διαδικασία. Όταν ένα παιδί έχει δυσκολία στο φαγητό, αυτό σημαίνει ότι έχει σταματήσει στη μέση του εκμάθηση μιας νέας δεξιότητας. Ανεξάρτητα από την ηλικία τους, ο θεραπευτής θα αρχίσει να διδάξει βήμα προς βήμα την διαδικασία, όπου και αν έχουν δυσκολία (π.χ. μάσημα), ως μέσο για την επίτευξη του μακροπρόθεσμου στόχου της ανεξαρτησίας και την υγιεινή διατροφή.

7. Θα το πούμε και πάλι, θέλει τον χρόνο του .

Αυτό συμβαίνει γιατί η θεραπεία της σίτισης, θα πρέπει να μας μάθει ποιοι παράγοντες επιδρούν και το παιδί αντιστέκεται.

8. Χρειάζεται σχέση εμπιστοσύνης.

Όλοι αποτελούμε μια ομάδα και εφόσον θέλουμε αποτέλεσμα πρέπει να λειτουργούμε όλοι μαζί (γονείς, θεραπευτής, παππούδες, εκπαιδευτικοί).

9. Δεν το ίδιο από παιδί σε παιδί.

Μπορείτε να παρατηρήσετε άλλα παιδιά στην σίτιση ή να γνωρίζετε άλλους γονείς που περιγράφουν τεχνικές και στρατηγικές που χρησιμοποιούν για το παιδί τους. Κάθε παιδί είναι διαφορετικό και το νευρικό του σύστημα μπορεί να αντιδρά διαφορετικά στα ερεθίσματα.

10. Έμφαση στην μικρά βήματα.

Ακούστε τους θεραπευτές σας. Χρειάζονται μικρά και ουσιώδη βήματα για αποκατάσταση των δυσκολιών.