Πώς τα αισθητηριακά προβλήματα επεξεργασίας, επηρεάζουν τα παιδιά στο σχολείο

Επιμέλεια-μετάφραση: Τάσος Μώκας, Εκπαιδευτικός, Λογοθεραπευτής s.i.

Επιστημονικός υπεύθυνος Κιβωτού Εξέλιξης

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί για να τα βοηθήσουν. 

Κάποια στιγμή μπορεί να σας καλέσει ο Δάσκαλος του γιου σας και να σας πει ότι είναι ανήσυχος  μερικές φορές από τις συμπεριφορές του παιδιού σας στο σχολείο: Δηλαδή:

• Δεν μπορεί να καθίσει πάνω από μισή ώρα στο μάθημα και διαταράσσει την τάξη.
• Συχνά φαίνεται να αποσπάται η προσοχή του και δεν δίνει προσοχή σε αυτό που του λέει.
• Πέφτει πάνω σε παιδιά στον διάλλειμμα , θυμωμένος.
• Δεν μπορεί να κρατήσει ένα μολύβι σωστά.
• Είναι αναστατωμένος, όταν, του ζητηθεί να μεταβεί από τη μία δραστηριότητα στην άλλη.

Θα έχετε αρχίσει να παρατηρείτε αυτήν του είδος την συμπεριφορά, όταν το παιδί σας ήταν πιο μικρό παιδί, αλλά τώρα νιώθετε ματαίωση με την πρόοδό του στο σχολείο. Έχετε αναρωτηθεί ότι μπορούσε να έχει ΔΕΠΥ; Έχετε σκεφτεί ότι μπορεί να έχει αισθητηριακά προβλήματα επεξεργασίας όμως;

Ποια είναι τα αισθητηριακά προβλήματα επεξεργασίας;

Μερικά παιδιά φαίνεται να έχουν το δυσκολία στον χειρισμό των πληροφοριών που λαμβάνει από τις αισθήσεις του, σε πράγματα όπως ο ήχος, η αφή, η γεύση, η όραση, η όσφρηση. Υπάρχουν επίσης όμως δύο άλλες λιγότερο γνωστές αισθήσεις που μπορεί να επηρεάσουν τις πληροφορίες που δέχεται ένα παιδί.  Η πρώτη είναι αυτή που έχει να κάνει με την αίσθηση της συνειδητοποίησης του σώματος (ιδιοδεκτικό σύστημα), ενώ η δεύτερη έχει να κάνει με την κίνηση, την ισορροπία και τον συντονισμό (Αιθουσαίο σύστημα). Επίσης, τα παιδιά με αισθητηριακά προβλήματα μπορεί να είναι υπερευαίσθητα στην είσοδο, undersensitive με την είσοδο, ή και τα δύο.

Ενώ αισθητηριακά προβλήματα επεξεργασίας δεν είναι μια διαταραχή της μάθησης, όμως μπορεί μέσα από αυτά να είναι δύσκολο να επιτύχουν στο σχολείο. Για παράδειγμα, είναι υπερβολικά ευαίσθητα παιδιά να ανταποκριθούν εύκολα σε αισθητικές διεγέρσεις. Δηλαδή :

• Αρνούνται να φορούν ρούχα γιατί αισθάνονται φαγούρα ή ενόχληση, ακόμη και μετά την κοπή μιας ετικέτας, ή , επειδή αισθάνονται τα παπούτσια «πολύ σφιχτά.”
• Δεν είναι σε θέση να ανεχτούν λαμπερά φώτα και δυνατούς θορύβους σαν τις σειρήνες ασθενοφόρων ή το κουδούνι του σχολείου.
• Αποσπάτε η προσοχή τους από τους θορύβους του περιβάλλοντος
• Φοβούνται αγγίγματα αφής, να αποφεύγουν τις αγκαλιές και χάδια
• Είναι υπερβολικά φοβισμένα στις κούνιες και στους εξοπλισμούς παιδικής χαράς
• Συχνά έχουν προβλήματα να γνωρίσουν πού είναι το σώμα τους, σε σχέση με άλλα αντικείμενα ή ανθρώπους
• Χτυπούν ανθρώπους  και να φαίνονται αδέξια σε πράγματα
• Δυσκολεύονται να διαισθανθούν το ποσό δύναμη βάζουν και μπορεί να σχίσουν το χαρτί όταν σβήνουν.

Εν τω μεταξύ, τα undersensitive παιδιά θέλουν να αναζητήσουν περισσότερες αισθητηριακές διέγερσεις. Δηλαδή :

• Έχουν συνεχή ανάγκη να αγγίξει τους ανθρώπους ή υφή, ακόμα και όταν δεν είναι κοινωνικά αποδεκτό
• Δεν καταλαβαίνουν τον προσωπικό χώρο
• Έχουν μια εξαιρετικά υψηλή αντοχή στον πόνο
• Δεν καταλαβαίνουν τη δική τους δύναμη
• Είναι  πολύ νευρικά και δεν μπορούν να καθίσουν
• Αγαπάνε τα άλματα, την πρόσκρουση και την συντριβή σε δραστηριότητες
• Απολαμβάνουν  την βαθιά πίεση όπως σφιχτές αγκαλιές
• Τους αρέσουν οι έντονες κινήσεις
• Τους αρέσουν να τα πετάνε στον αέρα και να κάνουν τραμπολίνο

Μπορείτε να δείτε ότι οι συμπεριφορές αυτές, που θα μπορούσαν να συγχέονται με το βαθμό και σχολικής απόδοσης του και αυτό γιατί είναι undersensitive παρουσιάζοντας «αρνητικές συμπεριφορές. Και στην πραγματικότητα, πολλές από τις συμπεριφορές των παιδιών με αισθητηριακές προβλήματα επικαλύπτονται με τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ και η συγκέντρωση να είναι προβληματική.

Αυτός είναι ένας λόγος που παιδιά δεν πρέπει να διαγνωστούν με ADHD, χωρίς να έχει γίνει προσεκτική χρήση κλίμακας αξιολόγησης για να πάρουμε μια λεπτομερή εικόνα της συμπεριφοράς του. Μερικά παιδιά με ΔΕΠ-Υ , συνήθως έχουν αισθητηριακά προβλήματα.

Σε μια  μελέτη του 2009,  υπάρχει διαπίστωση ότι 1 στα 6 παιδιά έχει αισθητηριακά προβλήματα που καθιστούν την μάθηση δύσκολη. Ενώ τα αισθητηριακά προβλήματα επεξεργασίας, συχνά εμφανίζονται σε αυτιστικά παιδιά, μπορούν επίσης να βρεθούν και σε εκείνους με ADHD, OCD και άλλες αναπτυξιακές διαταραχές.

Πώς μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας με αισθητηριακά προβλήματα επεξεργασίας στο σχολείο;

Δεν υπάρχει φάρμακο για τη θεραπεία προβλημάτων αισθητηριακής επεξεργασίας, αλλά υπάρχουν θεραπείες, καθώς και πρακτικές αλλαγές, που μπορείτε να κάνετε στο σχολείο και το σπίτι, για να βοηθήσετε το παιδί σας, να αισθανθεί και να το κάνουμε πιο έτοιμο για μάθηση. 

Εσείς μαζί με το δάσκαλο του παιδιού σας, μπορεί να συζητήσετε αλλαγές που μπορείτε να κάνετε για να τον βοηθήσετε να είναι πιο άνετα, πιο ασφαλή και να μπορούν να επικεντρωθούν στην τάξη. Όπως για παράδειγμα:

• Βεβαιωθείτε ότι καρέκλα του είναι κατάλληλη γι ‘αυτόν. Όταν κάθεται στο γραφείο του, θα πρέπει να είναι σε σωστή θέση, τα πόδια να ακουμπούν στο πάτωμα και οι αγκώνες του στο γραφείο.
• Όταν  το παιδί  χρειάζεται για να κινηθεί λίγο, μπορείτε να δοκιμάσετε ένα φουσκωμένο μαξιλάρι ή ένα μαξιλάρι από το σπίτι, ώστε να παραμείνει στη θέση του.
• Μερικά παιδιά είναι σε καλύτερη θέση αν κάθονται κοντά στο δάσκαλο. Ωστόσο, εάν το παιδί σας αποσπάται εύκολα από το θόρυβο, μπορεί να καταλήξετε να γυρίσει το κεφάλι του στο σημείο του θόρυβου.
• Αν είναι δυνατόν, να εξαλείψουν τα βουητά και να μην τρεμοπαίζουν οι λαμπτήρες φθορίου.
• Βεβαιωθείτε ότι δεν κάθεται δίπλα σε πηγές θορύβου.
• Να τους παρέχετε αισθητικές αλλαγές, όπως το περπάτημα σε κύκλους, το άλμα σε ένα μίνι τραμπολίνο, ή το πιπίλισμα με ξινή καραμέλα.
• Αφήστε να fidgets και μασητικά στοιχεία, να υπάρχουν στην τάξη και το σπίτι.
• Να κάνουν τα διαλλείματα τους σε ήσυχο περιβάλλον.
• Να έχετε σαφή οπτικό πρόγραμμα και όχι αφθονία στην προετοιμασία, για τη μετάβαση σε άλλη δραστηριότητα.

Πηγή :http://www.childmind.org