Δυσλειτουργίες στην αισθητηριακή ολοκλήρωση

ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑΚΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ

Στις ΗΠΑ υπολογίζεται ότι ένα στα τέσσερα παιδιά αντιμετωπίζει δυσκολίες στην Αισθητηριακή ολοκλήρωση (Μάγκλαρη & Cool 2000). Οι δυσκολίες αυτές είναι είτε αμιγείς (“sensory processing disorder”) είτε συνοδές δυσκολίες με άλλες παθήσεις (ΔΑΦ, ΔΕΠ-Υ, Μ.Δ. κλπ). Οι δυσκολίες αυτές επηρεάζουν την λειτουργικότητα του ατόμου σε όλους τους τομείς. Οι δυσκολίες εκδηλώνονται στο Κ.Ν.Σ., όπου η ροή μεταξύ του αισθητηριακού εισερχόμενου και του κινητικού εκφερόμενου έχουν χάσει τον κανονικό τους ρυθμό.

Οφείλονται στο ότι οι νευρολογικές συνδέσεις στο Κ.Ν.Σ. είναι αναποτελεσματικές και οι αισθητηριακοί νευρώνες δεν στέλνουν αποτελεσματικά μηνύματα στο Κ.Ν.Σ. και/ή οι κινητικοί νευρώνες δεν στέλνουν αποτελεσματικά μηνύματα στο σώμα για σωστές συμπεριφεριολογικές αποκρίσεις. Οι δυσκολίες αυτές εμφανίζονται πριν την γέννηση και γίνονται εμφανείς συνήθως άμεσα μετά την γέννηση με δυσκολίες αρχικά στον βιολογικό κύκλο του παιδιού (καρδιακός ρυθμός, κύκλοι ύπνου/ξυπνήματος, αναπνοή, κύκλο κενώσεων, θρέψη, μυϊκό τόνο, διατήρηση κατάστασης).Η συνεργάτης της A.J.Ayres, P. Wilbarger ανέφερε ότι οι δυσκολίες στην αισθητηριακή ολοκλήρωση μπορεί να oφείλονται σε 2 παράγοντες του νευρικού μας συστήματος που συνεργάζονται από την βρεφική ακόμη ηλικία. Το σύστημα «Αξιολόγησης του ερεθίσματος» και το σύστημα «Διάκρισης του ερεθίσματος»

ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΟΣ: Αποτελεί την πρωτοπαθή, πρωτοκριτική, προστατευτική – ρύθμιση. Δεν έχει σαφή προσανατολισμό, ξεκινά από υπο-φλοιώδη όργανα (από αισθητηριακές ίνες, αισθητηριακούς πυρήνες του εγκεφαλικού στελέχους, τον διχτυωτό σχηματισμό του εγκεφαλικού στελέχους) και μέσω των έσω περιοχών του θαλάμου είτε μέσω του θαλάμου είτε άμεσα από τις περιοχές του εγκεφαλικού στελέχους καταλήγει σε φλοιώδεις, μεταιχμιακές ή προμετωπιαίες περιοχές του εγκεφάλου. Ο σκοπός του είναι να αξιολογήσει εάν το ερέθισμα είναι ευχάριστο ή επικίνδυνο και οργανώνει προετοιμασία για δράση: προσέγγιση ή αποφυγή (“fff reactons”). Τα παιδιά με δυσκολίες σε αυτό το σύστημα δείχνουν λοιπόν ανήσυχα, φοβισμένα και ευαίσθητα. Δεν προσανατολίζονται στο ερέθισμα γιατί τους φαίνεται φοβικό ή ενοχλητικό. Θα δείξουν πιθανά ανήσυχα στην κίνηση, σε ήχους, σε κοινωνικές επαφές κλπ.

ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΑΚΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΟΣ: Αποτελεί την επικριτική και φλοιο-θαλαμιαία οδό, την καταγραφή. Ξεκινά πάλι από υπο-φλοιώδεις περιοχές (από αισθητηριακές ίνες, αισθητηριακούς πυρήνες του εγκεφαλικού στελέχους και μέσω των πλαγίων περιοχών

του θαλάμου καταλήγει στις κύριες αισθητηριακές περιοχές του εγκεφάλου. Βοηθά στην ουσιαστική επεξεργασία του ερεθίσματος (αντίληψη, κατανόηση και κατηγοριοποίηση). Τα παιδιά με δυσκολίες σε αυτή την λειτουργία θα δείξουν περισσότερο αφηρημένα ή από την άλλη υπερ-διεγερμένα. Μπορεί να μην κατανοήσουν το ερέθισμα ή μπορεί να μην τους «φτάνει» το ερέθισμα και να «θέλουν κι άλλο». Θα δείξουν την εικόνα αδέξιου παιδιού και δεν θα κατανοήσουν καλά τα εισερχόμενα.