ΠΙΘΑΝΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ
Μήπως το παιδί μου έχει ΔΕΠ-Υ;
Η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής-υπερκινητικότητας, ή ADHD, είναι μια κατάσταση που καθιστά δύσκολη ασυνήθιστα, την προσοχή για τα παιδιά να επικεντρωθούν σε καθήκοντα, να δώσουν προσοχή, να κρατήσουν τον έλεγχο για μια παρορμητική συμπεριφορά. Ενώ ορισμένα παιδιά παρουσιάζονται ως επί το πλείστον απρόσεκτα σε συμπεριφορές και είναι κυρίως υπερκινητικά και παρορμητικά, η πλειοψηφία των ατόμων με ΔΕΠΥ έχουν ένα συνδυασμό και των δύο, το οποίο μπορεί να είναι πολύ δύσκολο για αυτά να λειτουργήσουν στο σχολείο, και έτσι δημιουργείτε και μεγάλη σύγκρουση στο σπίτι. Τα συμπτώματα του υπερκινητικού ή παρορμητικού ΔΕΠΥ είναι:
- Νευρικότητα ή ανησυχία, και δυσκολία να μένει σε ένα μέρος ή να περιμένει τη σειρά του,
- Υπερβολικό τρέξιμο και αναρρίχηση,
- Προβλήματα στο να παίζει ήσυχα,
- Ακραία ανυπομονησία,
- Πάντα φαίνεται να είναι «εν κινήσει» ή «κινείται από έναν κινητήρα»
- Υπερβολική ομιλία ή διακοπή,
- Κάνει απρόσεκτα λάθη
- Αποσπάται εύκολα
- Έχει δυσκολία να ακολουθήσει οδηγίες,
- Δεν φαίνεται να ακούει,
- Έχει προβλήματα οργάνωσης
- Αποφεύγει ή αντιπαθεί συνεχείς προσπάθειες
- Είναι ξεχασιάρης, χάνει σχεδόν πάντα τα πράγματα
Μήπως το παιδί μου έχει Μαθησιακές δυσκολίες;
Μήπως το παιδί μου έχει Δυσλεξία;
Η Δυσλεξία είναι μια δυσκολία νευροβιολογικής και νευροαναπτυξιακής φύσης με κληρονομική προδιάθεση. Επηρεάζει τις γνωστικές διεργασίες του εγκεφάλου που αφορούν την κατάκτηση των δεξιοτήτων ανάγνωσης, γραφής, ορθογραφίας.
Η έλλειψη φωνολογικής αντίληψης όπως και η δυσκολία φωνολογικής επεξεργασίας θεωρούνται από πολλούς επιστήμονες ως ο πρωταρχικός παράγοντας της Δυσλεξίας. Σύμφωνα με τα διαγνωστικά κριτήρια των διεθνών οργανισμών οι σχολικές δεξιότητες στις οποίες ενδέχεται να έχει δυσκολίες ένα παιδί κατηγοριοποιούνται ως εξής:
- δυσκολίες στην ορθογραφία (Δυσορθογραφία)
- δυσκολίες στην ανάγνωση (Δυσαναγνωσία)
- δυσκολίες στηνΓραπτή Επεξεργασία
- Μαθησιακές Δυσκολίες στα Μαθηματικά
Μήπως το παιδί μου έχει Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ);
Οι Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ) αποτελούν μια ομάδα διαταραχών που επηρεάζουν πολλούς τομείς της ανάπτυξης γι αυτό και στο παρελθόν χρησιμοποιούνταν ο τίτλος διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές. Πρόκειται για δια βίου νευροαναπτυξιακές διαταραχές επειδή εμφανίζονται από τη γέννηση και συνεχίζουν να υπάρχουν καθ’ όλη τη πορεία της ανάπτυξης της ζωής του ατόμου. Αυτές οι διαταραχές επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο το άτομο κατανοεί, αντιλαμβάνεται και σχετίζεται με τον κόσμο και τους ανθρώπους γύρω του και χαρακτηρίζονται από διαταραχές και ελλείψεις σε βασικούς τομείς ανάπτυξης. Αν και η αιτία των ΔΑΦ δεν μπορεί να καθοριστεί στις περισσότερες περιπτώσεις, έχουν διαπιστωθεί οργανικές ανωμαλίες στην παρεγκεφαλίδα, τον κροταφικό λοβό, στον ιππόκαμπο, το μεταιχμιακό (λιμπικό σύστημα) και τον αμυγδαλοειδή πυρήνα. Στο 10% με 30% των περιπτώσεων γνωστές ασθένειες σχετίζονται με διαταραχές αυτιστικού φάσματος (φαινυλοκετονουρία, συγγενής ερυθρά, ιώδης σκλήρυνση, υδροκεφαλία, σύνδρομο εύθραυστου χρωμοσώματος Χ, σύνδρομο Άνγκελμαν, βλάβη του κροταφικού λοβού από έρπητα ή όγκο).
Η ανάπτυξη επηρεάζεται στους ακόλουθους τομείς:
Στη λεκτική και μη λεκτική επικοινωνία
Στην κοινωνική αλληλεπίδραση και διαπροσωπικές συναλλαγές και σχέσεις
Στη δημιουργική ικανότητα και φαντασία
Τα σημάδια που λαμβάνονται υπόψη είναι:
- Δεν ανταποκρίνεται σε κάλεσμα-δεν γυρνάει όταν το φωνάζεις με το όνομά του
- Έλλειψη αυθόρμητης επιδίωξης συμμετοχής σε χαρά, ενδιαφέροντα ή επιτεύγματα με άλλα άτομα (κοινωνική δεξιότητα)
- Έλλειψη κοινωνικής και συναισθηματικής αμοιβαιότητας (κοινωνική δεξιότητα)
- Σημαντική έκπτωση στη χρησιμοποίηση πολλαπλών μη λεκτικών συμπεριφορών όπως βλεμματική επαφή, έκφραση προσώπου, στάση σώματος και χειρονομίες για ρύθμιση της κοινωνικής αλληλεπίδρασης (κωδικοποίηση και αποκωδικοποίηση κοινωνικών σημάτων)
- Καθυστέρηση ή καθολική απουσία ανάπτυξης του προφορικού λόγου που δεν συνοδεύεται από προσπάθεια για επικοινωνία μέσω μη λεκτικών τρόπων όπως χειρονομίες ή μίμηση ή δείξιμο (δεξιότητα επικοινωνίας)
- έλλειψη «πρoσοχής συναρμογής» (jointattention). Το βρέφος δεν εκφράζει χαρά όταν μοιράζεται ένα παιχνίδι ή κάποια δραστηριότητα με άλλο άτομο με το να εναλλάσσει βλεμματική επαφή ανάμεσα στο αντικείμενο και το άλλο πρόσωπο.
