Πρέπει να κόβεται ο βραχύς χαλινός της γλώσσας; Επηρεάζει τον λόγο;
Μη κατηγοριοποιημένο
γράφει ο Τάσος Μώκας, Λογοθεραπευτής s.i.
επιστημονικός υπεύθυνος Κιβωτού Εξέλιξης
Ο χαλινός της γλώσσας αποτελεί ένα εμβρυολογικό υπόλειμμα, και ανατομικά απαρτίζεται από μια λεπτή χαλαρή ελαστική μεμβράνη . Ως βραχύς χαλινός της γλώσσας ορίζεται αυτός που ο χαλινός είναι κοντός και/ή παχύς με ελαττωμένη ελαστικότητα. Αφορά στο περίπου 10% των νεογνών και διαγιγνώσκεται συνήθως όταν το νεογνό εξετάζεται για πρώτη φορά από τον παιδίατρο, στις πρώτες μέρες της ζωής. Σύμφωνα με τις νέες τάσεις τις βιβλιογραφίας και της έρευνας, το κόψιμο του βραχύ χαλινού πρέπει να περιορίζεται στα πλαίσια μόνο όταν ένα νεογνό ή παιδί έχει δυσκολία στην σίτιση. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις όπως σε μια καθυστέρηση της εξέλιξης του λόγου, μιας διαταραχής στην άρθρωση δεν προτείνεται κάτι τέτοιο. Σίγουρα για να <<λυθεί>> η γλώσσα όπως προτείνουν κάποιοι δεν μπορεί να ισχύσει επιστημονικά, καθώς η γλώσσα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην άρθρωση των φωνημάτων, όμως παίζουν και άλλα όργανα σημαντικό ρόλο όπως ο λάρυγγας, τα χείλη κτλ. Ένας βραχύς χαλινός μπορεί να βελτιωθεί και να γίνει ακόμη πιο λειτουργικός μέσα από την μυολειτουργική θεραπεία, ώστε να έχουμε πιο καταληπτή άρθρωση όπως στα υγρά σύμφωνα <λ> και <ρ>. Και ερχόμαστε στο πρώτο σκέλος και στις περιπτώσεις της δυσκολίας στην σίτιση. Τότε μόνο προτείνουμε κόψιμο του χαλινού, καθώς σε αυτές τις περιπτώσεις το παιδί μπορεί να πνίγεται, αφού έχει δυσκολία να ανεβάσει το πίσω μέρος της γλώσσας και να προστατευθεί από το πνίξιμο.
